Yerden Toplayıcılık ve Tasarım
Bol bol yürüyüş yapar, sadece yere düşenleri toplarız, doğa zaten bırakması gerekeni bırakır.
İhtiyacımız kadarını alır, fazlasını bırakırız kuşa, solucana, karıncaya, sincaba…
Etrafta gördüğümüz çeri çöpü toplar, toprak anayı ferahlatırız.
Toplananların formunda çeşitli değişiklikler yaparız; ayıklama, temizleme, delme, kurutma, presleme, kesme, zımparalama…
Tüm bu işlemlerle ana formda meydana gelen bozulma ve bütünleştirme ile yeni bir form oluşur,
Çokça malzeme vardır işin içinde; ıhlamur tomurcuğu, pavlonya tomurcuğu, tavşan elması, kayın yemişi, meşe palamudu şapkası, çınar yemişi, ceviz, badem, at kestanesi, narenciye ve nar kabukları, menengiç, okaliptüs, kozalak dişi ve diğerleri…
Tüm bu malzemeler anlam-tasarım denklemine göre sahnedeki yeri alır.
Bazen anlam tasarımı yaratır, bazen de tasarım anlamı…
En sonunda da tasarımlar doğadan bir parçayı üzerinde taşımak isteyenlerle buluşur.
